Vanmorgen met de honden gaan wandelen. Jazz had er zin in, vooral in de sneeuw. Ze loopt altijd los in het bos. Op een gegeven moment ziet ze mensen op de tennisbaan aan het werken en gaat er naar toe. Ik fluit haar terug en ze rent me toch in een prikkeldraad. Ik rende er naar toe, maar ze had zich al losgerukt.
Resultaat : een heel stuk uit haar oor......het bloed liep overal
Op haar oor, op haar pootjes, op de sneeuw. Gauw naar de dierenarts gebeld en daar konden we meteen terecht. Het moest inderdaad gehecht worden. Ze is daar nu nog want ze moest een roesje hebben. Ze gaan bellen als ze weer wakker is. Aan de ene kant vind ik het zo vervelend dat Jazz daar nu zo alleen ligt, maar ja....Mila (mijn dochtertje) is er ook nog en die kan absoluut niet tegen dit soort dingen. Ook is wachten niet één van haar specialiteiten. En daar kwam ook nog bij dat Tapas (onze duitse herder) nog niet goed was uitgelaten....dat moest ook nog gebeuren...
Goh.....het is toch zo jammer dat je niet drie dingen tegelijk kunt doen.
groetjes
Sacha
