Heb je de luchtverplaatsing niet gevoeld
dat was een diepe zucht van opluchting
We kregen de protocole echoradiografie mee. De cardioloog deed een grondig onderzoek van het hart en ook de longen en de luchtpijp.
Er is een licht hartgeruis, die hij waarschijnliijk al had bij de geboorte.
Soms groeit dat eruit, en het zou hier nog kunnen verdwijnen al is hij al
twee jaar. De longen waren zuiver en bij de luchtpijp was een lichte vernauwing zichtbaar, dat verklaart waarom hij als opgroeiende pup moeilijk een halsband verdroeg (hoesten en nog eens hoesten) en we hem tot voor kort een tuigje aandeden.
Met ouder worden heeft hij sterkere halsspieren en trekt ook veel minder,
verdraagt nu al wel een redelijke brede halsband.
Pfff waren we eff blij, we hadden al de zwartste gedachten
En dan die DA van de fokker die niet wilde meewerken en geen
inlichtingen wou doorgeven
over de juiste type van hartdegeneratie van de grootmoeder van ons mannekeAls je zo al opgevreten bent door de zenuwen van angst, komt dat niet goed over
Heb het niet kunnen laten mijn gedacht te zeggen.
Het voorstel van de cardioloog:
Volgend jaar opnieuw een echocardio doen en vergelijken
Of het hartgeruis is verdwenen of hetzelfde gebleven, dus niet verergerd.
Dan is dat goed nieuws naar de toekomst toe, al raad ze ons wel aan bij de jaarlijkse inenting een hartcontrole te vragen aan de DA
Groetjes
Davy
